Objawy: zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, objawy grypopodobne, alergie skórne i pokarmowe, suchy kaszel, zapalenia stawów, zatok obocznych nosa, spojówek i narządów płciowych, a także nerwice, lęki, zaburzenia emocjonalne oraz zespół przewlekłego zmęczenia.

Przyczyny: zaburzenia w składzie mikroflory jelitowej spowodowane powszechnym stosowaniem antybiotyków.

Drożdżaki osiągnęły znacznie wyższy szczebel rozwoju niż bakterie, są trudniejsze do zniszczenia i szybko nabywają oporność na kolejno stosowane antybiotyki.
Po zakończeniu leczenia, zarodniki (komórki) grzyba, których nie zlikwidował antybiotyk i słabo funkcjonujący system odpornościowy, krążą we krwi przez okres 2 – 3 lat = ponowne wywołanie infekcji. Leczenie trwa 6 – 12 miesięcy.


Drożdżaki nazywane są drożdżami, są one zarodnikami grzybów, wraz z bakteriami stanowią naturalną mikroflorę jelit człowieka, odżywiają się cukrami prostymi pozostałymi w masie kałowej wywołując ich fermentację. Nadmiar drożdżaków = wzdęcia, gazy.

Grzyby Candida są bezwarunkowymi pasożytami, do życia niezbędna jest im tkanka organizmu żywiciela, która jest ich środowiskiem, pożywieniem, a także miejscem, gdzie wydalają produkty przemiany materii – toksyczne własne odchody = zatrucie organizmu. Wykorzystują każde osłabienie systemu odpornościowego żywiciela, by rozrosnąć się w jego tkankach, uszkadzając je tworząc miejscowy stan zapalny. Z rozpadu komórek tkanki pozostają resztkowe substancje, którymi grzyb się nie odżywia, tylko bakterie, gronkowce i paciorkowce.

Odżywiają się białkami z rozpadu tkanki żywiciela, atakują osłabione komórki.

Grzyby Candida wyrastają z ich zarodników – drożdżaków Candida, jak dęby z żołędzi.

Nie należy leczyć drożdżaki wykryte w kale. Co innego, gdy grzyby Candida zasiedlają ścianę śluzową jelita grubego = choroba pasożytnicza – grzybica jelita grubego.

Obecnie jest około 196 rodzajów grzybów Candida, a tylko 15 z nich ma właściwości chorobotwórcze. Odmianą najczęściej infekującą organizmy ludzkie jest Candida albicans = 90% wszystkich infekcji grzybiczych.

Toksyny grzybicze:

  • uszkadzając błonę śluzową jelita cienkiego, zmniejszają powierzchnię wchłaniania składników pokarmowych,

  • uszkadzając śluzówkę jelita grubego, powodują przenikanie z masy kałowej do organizmu toksyn, metali ciężkich oraz alergenów pokarmowych.

  • neurotoksyny – substancje chemiczne wywierające negatywne działanie na ośrodkowy układ nerwowy (mózg) = stany depresyjne i rozchwianie emocjonalne, np.: zmienne nastroje, niezdecydowanie, chaotyczność, gwałtowne zachowania, hałaśliwość, agresję (również skierowaną na siebie), fobie, nerwice natręctw, objawy schizofrenii.

  • neurotoksyna grzybicza o budowie zbliżonej do hormonu przysadki mózgowej (TSH) może z łatwością rozregulować cały układ hormonalny człowieka, ale przede wszystkim tarczycę.

    Ilość drożdżaków w jelicie grubym zależna jest od dwóch zasadniczych czynników:

    – Ilości cukrów prostych w masie kałowej (wchłaniane są w jelicie cienkim i przenikają z krwią do wątroby)

    – Ogólnej ilości innych mieszkańców tego środowiska, najczęściej bakterii, które także odżywiają się cukrami prostymi i konkurują z drożdżakami o pożywienie.

Przyczyny drożdżycy jelita grubego:

  • Spożywanie nadmiernej ilości cukrów prostych i złożonych.

  • Połykanie pożywienia bez dokładnego pogryzienia go.

  • Stosowanie leków wpływających na zmniejszenie ilości wydzielanych soków żołądkowych i na obniżenie ich kwasoty.

  • Przyjmowanie antybiotyków, sulfonamidów i chemicznych preparatów farmaceutycznych w ostrych i przewlekłych chorobach infekcyjnych oraz stosowanie chemioterapii i radioterapii

  • Przyjmowanie preparatów hormonalnych oraz hormonalnych środków antykoncepcyjnych.

Populacja bakterii jelitowych jest 10 x większa niż liczebność wszystkich komórek organizmu i składa się aż z 400 różnych gatunków.

Zadanie:

  • wytwarzają kwaśną chemiczną barierę chroniącą przed wnikaniem i rozmnażaniem się bakterii patologicznych i grzybów.

  • unieszkodliwiają toksyczne związki chemiczne obecne w treści pokarmowej, neutralizują niezwykle szkodliwe substancje zwane wolnymi rodnikami tlenowymi

  • produkują związki chemiczne o charakterze antybiotyków przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych i niszczących wirusy.

  • Produkcja z błonnika wszystkich witamin, oprócz C

Objawy drożdżycy jelita grubego:

  • silne gazy i wzdęcia całego brzucha,
  • przelewania i bulgotania w jelitach,
  • charakterystyczny stolec,na początku twardy, jakby zaczopowany, a potem rozluźniony, aż do wodnistej, cuchnącej biegunki,
  • delikatny żołądek, czyli reakcja po zjedzeniu pewnych produktów objawiająca się pojedynczymi, piekącymi, luźnymi stolcami lub średnio nasiloną biegunką,
  • nieprzyjemne, okresowo pojawiające się nieokreślone parcie na stolec, występujące tuż po wypróżnieniu, mogące utrzymywać się kilka godzin.

Grzybicą ogólnoustrojową – stan osłabienia systemu odpornościowego, w którym przestaje on pełnić swoją rolę ochronną przed rozwojem zakażenia grzybiczego, a choroba obejmuje stopniowo kolejne narządy wewnętrzne organizmu:

nerwice, alergie, przewlekłe zapalenie zatok przynosowych, refluks żołądkowo-przełykowy bądź dwunastniczo-żołądkowy, zespół jelita drażliwego, grzybice paznokci czy też skóry

Etapem w procesie ekspansji grzybów Candida jest drożdżyca jelita grubego przyczyniająca się do pokonania bariery ochronnej organizm jaką jest błona śluzowa przewodu pokarmowego, co umożliwia drożdżakom Candida wniknięcie do krwiobiegu i zakażenie całego ustroju, zapoczątkowując proces zagrzybiania, zwany grzybicą ogólnoustrojową. Wystąpienie objawów grzybicy w jakimkolwiek miejscu organizmu należy uznać za objaw grzybicy ogólnoustrojowej.

Miejscowe leczenie objawów grzybicy – bez usunięcia grzybicy ogólnoustrojowej – jest pozbawione sensu.

Czynniki sprzyjające rozwojowi grzybic:

  • niedożywienie,
  • osłabiony system immunologiczny,
  • zakażenia pasożytami,
  • infekcje bakteryjne i wirusowe,
  • zespół złego wchłaniania,
  • cukrzyca,
  • zaburzenia hormonalne
  • okres noworodkowy,
  • podeszły wiek,
  • ciała obce,
  • oparzenia,
  • przewlekły stres,
  • brak snu i odpoczynku,
  • nowotwory i choroby krwi
  • niewłaściwe nawyki higieniczne,
  • konserwanty,
  • środki ochrony roślin,
  • cukier,
  • dieta wysokowęglowodanowa z nadmiarem białka i tłuszczów stałych,
  • niedobór w diecie witamin i związków mineralnych,
  • niedobór w diecie błonnika roślinnego,
  • nadużywanie kawy, alkoholu oraz nikotyny,
  • picie zanieczyszczonej wody z kranu,
  • spożywanie słodzonych i gazowanych napojów,

  • praca w pomieszczeniach zakurzonych, wilgotnych i klimatyzowanych.

Leczenie powinno polegać na:

  1. Zmianie sposobu odżywiania i nawyków żywieniowych.

  2. Odkwaszanie organizmu

  3. Innym sposobie łączenia składników pokarmowych (opcjonalnie).

  4. Eliminacji z diety cukru krystalicznego i wszelkich z niego wyrobów.

  5. Zastosowaniu diety z eliminacją spożywania produktów wysokoprzetworzonych.

  6. Wzmacnianiu systemu odporności organizmu poprzez podawaniu preparatów o działaniu probiotycznym, witamin, chelatów metali, związków mineralnych, związków roślinnych i stosowaniu leków homeopatycznych.

  7. Zmianie trybu życia.

  8. Uwaga na objawy detoksykacji organizmu (wtórnej kumulacji toksyn) – niski cukier, zmęczenie itp.

Produkty spożywcze nie polecane nawet osobom zdrowym:

  • cukier i wszelkie z niego wyrobów, słodziki,

  • mleko i jego przetwory kupowane w sklepie (oprócz dobrej jakości masła).

  • ocet spirytusowy,

  • proszki do pieczenia, przyprawy z gotowych mieszanek ziołowych zawierających glutaminian sodu, gumy do żucia, ketchupu, gotowych sosów,

  • hamburgerów, chipsów itp,

  • margaryny i mixów, wszelkich olejów rafinowanych

  • wędlin zawierających konserwanty

W początkowym okresie leczenia należy unikać następujących produktów żywnościowych:

  • owoców (oprócz cytryn i kwaśnych grejpfrutów),

  • czarnej kawy, kawy typu „Inka”, czarnej herbaty,

  • produktów fermentowanych – serów pleśniowych, surowej kiszonej kapusty i ogórków, tofu z soi,

  • cukru i wszelkich jego wyrobów, słodzików,

  • miodu,

  • białego pieczywa pszennego z rafinowanej mąki (oczyszczonej z otrąb),

  • żywności panierowanej,

  • spożywania alkoholu pod jakąkolwiek postacią.

Zasada rozdzielności składników pokarmowych:

  1. Nie należy łączyć białka (mięso, ryby, jaja, rośliny strączkowe) z węglowodanami wysokoglikemicznymi (produktami skrobiowymi). Można je łączyć z warzywami surowymi i gotowanymi.

  2. Węglowodany wysokoglikemiczne można łączyć z surowymi jarzynami lub gotowanymi.

  3. Tłuszcze można dodawać do węglowodanów, białek i warzyw, ale należy pamiętać o tym, że przedłużają ich okres trawienia.

  4. Nie pić płynów przed jedzeniem, w trakcie i po posiłku – wypite płyny powodują rozcieńczanie soków trawiennych, co upośledza trawienie, i może powodować bóle żołądka oraz zgagą.

Czosnek: dla osób dorosłych dawkę nie mniejszą niż 1000 mg czynnej allicyny. Działanie czosnku polega na blokowaniu dostępu glukozy do wnętrza komórki grzyba, czyli głodzeniu go.

Wilcacora (Uncaria Tomentosa)
Roślina ta ma działanie przeciwzapalnie, antybakteryjnie, antymutagennie, antyoksydacyjnie, immunostymulujące. Zmniejsza skutki uboczne radioterapii i chemioterapii, oczyszcza przewód pokarmowy (zwłaszcza jelito grube), przeciwdziała zakłóceniu równowagi flory bakteryjnej, obniża glikemię w cukrzycy, goi wrzody żołądka. Ma działanie przeciwreumatycznie, przeciwalergicznie, przeciwdepresyjnie, moczopędne, hamuje podział komórek nowotworowych, przeciwwirusowe . Usuwa toksyny z organizmu ze zniszczonego organizmu grzyba. Należy jednak Wilcacorę włączać do leczenia ostrożnie i w wzrastających dawkach.

Czarci pazur (Pau d’Aarco lub La Pacho)
Pomocny w zwalczaniu pasożytów, zakażeń grzybiczych, obniża poziom cukru w krwi, ułatwia trawienie. Lapacnol – aktywny składnik zioła Pau d’ Arco stosowany w leczeniu szeregu nowotworów złośliwych. Roślina zawiera dużą ilość żelaza, działa krwiotwórczo, jednocześnie detoksykacyjnie: oczyszcza krew i narządy wewnętrzne od nadmiaru toksyn i trucizn, wzmaga odporność organizmu. Ma działanie antybiotyczne, przy czym nie wykazuje działań ubocznych. Wykorzystywany w leczeniu grzybicy, kiedy infekcja ta jest połączona z zakażeniem pasożytami. (Candida Support z Now)

Aloes (Aloe Vera)
W nieżycie żołądka i jelit, wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, wrzodzie żołądka i dwunastnicy – ponieważ zmniejsza stężenie kwasu solnego, w stanach kurczowych mięśni, nerwobólach, bólach stawów na tle reumatycznym, w astmie oskrzelowej, chorobach oczu, w leczeniu oparzeń, owrzodzeniach skóry, pęknięciach skóry, w leczeniu ukąszeń przez zwierzęta i owady, wysypkach, odleżynach, w chorobach przyzębia i zapaleniu błony śluzowej jamy ustnej.

Wyciąg z pestek grejpfruta używany jest w leczeniu infekcji spowodowanej drożdżakami Candida, jest skuteczny również w zwalczaniu paciorkowców, gronkowców, salmonelli, bakterii E.coli (pałeczka okrężnicy), grypy, pasożytów, opryszczki, grzybicy i biegunki podróżnych.

Olejek z oregano zwalcza wiele różnych stanów bakteryjnych i grzybiczych. Posiada on zdolność leczenia w przypadku wystąpienia drożdżaków Candida Albicans, różnych form Aspergillus, infekcji pochwy czy różnych innych zakażeń. Wiele badań wskazuje, że olejek oregano wykazuje również silne działanie obronne, przeciwko bakteriom E coli i salmonelli oraz zatrzymuje rozwój pasożytów w organizmie.

Exmykehl D3 czopki z Sanum, – zakażenia grzybicze skóry i błon śluzowych,

SANPROBI  BARRIER z Sanum to probiotyk wieloszczepowy, który zawiera unikalną kompozycję ośmiu szczepów probiotycznych, starannie dobranych, które utrzymują i wspierają pracę bariery jelitowej.

Drink alkaliczny: do litrowej butelki z niegazowaną wodą mineralną wlewamy 2 płaskie łyżeczki preparatu Sanuvis oraz 2 płaskie łyżeczki preparatu Citrokehl, do tego dodajemy jedną miarkę Alkala N (w ciąży Alkala N pomijamy). Tak przygotowany „drink” pijemy sukcesywnie w ciągu całego dnia. W tej sposób pomagamy organizmowi zapewnić prawidłową równowagę kwasowo-zasadową, niezbędną, aby leczenie było skuteczne.

Ostropest plamisty – na wzmocnienie wątroby polecam stosowanie zmielonego ostropestu
dawkowanie – 2 razy dziennie po posiłku, po pół łyżeczki (można popić)

Receptura ziołowa na candidę:
      • 9 g rozmarynu
      • 6 g kardamonu
      • 6 g skórki pomarańczy
      • 3 sztuki goździków
      • 6 g kminku
      • 3 g lukrecji
      • 12g liści brzozy

Zioła mieszamy, 1 dużą łyżkę mieszanki zalewamy zimną wodą na ½ h, gotujemy ok.15 minut zalane szklanką wody, (nigdy nie gotujemy w metalowym garnku) i pijemy 1 raz dziennie.